Marskramerpad dag 2 Wassenaar - Leiden

Heerlijk geslapen. Ook al ligt het niet echt op de route deze pipowagen, het is echt wel een aanrader als overnachtingsplek. Het zonnetje schijnt over de weilanden. Ik wordt ‘s nachts één keer wakker van een regenbuitje die zachtjes op het dak tikt. Het klinkt net als vroeger in de tent op de camping. Ik trek een extra deken over want het is inderdaad best koud geworden in de pipowagen. Maar met de extra dekens over me heen val ik al snel weer in slaap. Ik slaap heerlijk uit en ga echt pas om negen uur mijn bed uit. Beetje improviseren maar met een glas water, een lekker warm kopje thee een ontbijtkoek en twee babybel kaasjes heb ik toch best een lekker ontbijt. Het enige dat ik hier hoor zijn de vliegtuigen die af en toe hoog overvliegen, de vele vogels en de paarden uit de stallen hiernaast. De lucht is weer blauw met witte wolken en hier en daar een iets donkere wolk. Het beloofd weer een heerlijke dag te worden. De temperatuur is echt perfect om te wandelen. Nog even de laatste slokken van mijn kopje thee en mijn rugzak gaat weer op. Ik sluit de deur achter me. Op maar etappe twee.
Op het moment dat ik wilde vertrekken begint het te regenen. Het ziet ernaar uit dat het een korte bui is dus neem nog een kopje thee. Als ik deze op heb besluit ik toch maar te vertrekken. Ik doe de regenhoes om mijn rugzak, pak de paraplu en doe mijn petje op. Als ik onder het afdak vandaan stap komen er nog een paar regendruppels naar beneden maar is het alweer bijna droog. Ik loop het erf af en ik voel me ineens blij worden. Het zonnetje begint alweer te schijnen en ik geniet van de weilanden, de heldere beekjes en de vele vogels die alweer drukdoende zijn. Na drie kilometer begin ik officieel weer aan etappe twee. Deze voert mij weg uit Wassenaar en we gaan op pad naar de Horsten. Inderdaad het gebied waar de koninklijke familie woont. Bij de ingang moet je een kaartje kopen van één euro. Ik doe hier mijn jas alweer uit want het is nu toch te warm voor een fleece en een jas. Ik volg het pad dat langs een theehuis komt, een oud jachthuis. Ook al ben ik nog maar net een uurtje onderweg, ga ik lekker op het terras zitten en bestel een heerlijke verse muntthee met honing en een appelgebak mét slagroom.

Ja even echt lekker genieten haha. De zon schijnt volop en ik voel de warme stralen in mijn gezicht. Wat heerlijk als je jezelf de rust geeft om eens even niks te hoeven. Ik blijf ook best een tijdje zitten genieten van het gakken van de ganzen en de warmte van het zonnetje. Af en toe vang ik flarden op van het gesprek die twee anderen op het terras hebben. Twee jonge dames waarvan hun jonge kinderen in het gras zitten te spelen een eindje verderop. De man die mij mijn thee kwam brengen vraagt hoever ik nog ga lopen vandaag. We raken aan de praat en hij raad me aan de Seringenberg echt even op te gaan als het pad daarlangs loopt, dus dat ga ik zeker even doen zo. Ik kan hier helaas niet de hele dag blijven zitten en ik weet dat er rond half twee weer regen aankomt dus reken ik af en ga weer op pad. De Seringenberg staat inderdaad erg mooi in bloei. Ik loop naar boven via een pad dat twee keer het bergje rondgaat en heb uitzicht over de velden waar ik straks zal wandelen. Iets verderop neem ik een afslag wanneer er een man en vrouw mijn tegemoet komen wandelen. Ze lopen vlak achter mij hetzelfde pad in. Ik besluit even een foto te maken en laat ze erlangs. Blijkt niet heel slim want zij lopen heel rustig dus heb ik ze lange tijd in het vizier. Op een gammel bankje langs het paadje ga ik even zitten. In de verte hoor je het verkeer over een snelweg razen maar verder alleen maar ganzen, meerkoetjes en diverse andere vogelgeluiden. Dan voel ik kleine druppeltjes op mijn handen en zie de kringeltjes op het water in het beekje naast me. In de lucht zijn wel wolken maar niks dreigend. Ik pak mijn paraplu er weer bij, zwaai mijn rugzak, die vandaag lang niet zo zwaar voelt als gisteren, met toch echt dezelfde inhoud erin, weer op mijn rug en wandel rustig verder tussen de weilanden door. De regen is al snel weer opgehouden. Iets verderop kom ik Voorschoten binnen gewandeld. Ik loop langs een aantal terrasjes heen.

Ik kan niet nu alweer gaan zitten dus vervolg mijn weg. Een leuk en vooral ook waterrijk plaatsje. Veel kleine plezierbootjes liggen voor de huizen in het water. Net weer buiten Voorschoten ga ik een kanaaltje over en volg deze zo’n twee en halve kilometer. Nu ik besloten heb om toch weer even wat te gaan eten, zijn er aan de andere kant van het kanaal natuurlijk om de honderd meter bankjes te vinden maar aan deze kant niet één. Rechts van mij kom ik langs een gebied waar je kunt wandelen en fietsen, waar de koeien en schapen los lopen en vele weidevogels broeden. Hier zie ik verder op wel een bankje dus verlaat even het pad voor een snack. Bij het hek staat een waterkraan waar ik mijn flesje even vul. De kieviten beschermen hun nest en eieren (of jongen) luidruchtig en schieten van grote hoogte met een duikvlucht naar beneden. Even later komt er een kievit vlak voor mij even rondscharrelen in het gras op zoek naar voedsel. Een haas huppelt iets verderop over het pad, kijkt een keer mijn richting uit en gaat weer verder. Na een klein kwartiertje ga ik weer verder, terug naar het kanaal en op weg richting Leiden. Op het kanaal varen een paar kleine bootjes en zijn ze aan het kanovaren. Wanneer ik bijna Leiden binnen loop hoor ik weer een sloepje aankomen. Een kleine mooie blauwe sloep met zo'n zeemanstouw erom heen. Er liggen drie jongens in met hun telefoontje te spelen en eentje zit achter het roer. Ook hij is druk met zijn telefoon. Wanneer ze mij net voorbij varen zie ik dat hij afwijkt en op de kant af komt. Net als ik denk 'hij zou toch niet echt…' hoor ik een hard schurend geluid. De drie jongens schieten recht overeind en de jongen achter het roer schrikt zich ook rot. Er blijkt een lage uitstekende stenen rand langs de kant te zitten van het kanaal te lopen, dus dat touw om de boot heeft helaas hier niet geholpen. Er loopt een grote kras over de zijkant van de boot. De jongen achter het roer wordt aan de kant geduwd en met vier voorovergebogen chagrijnige hoofdjes varen ze in stilte verder. Oeps, dat is balen...

Ik steek het kanaal over, loop Leiden binnen en ga ook hier weer over diverse kaders. Als ik de binnenstad bijna inloop, zit er op de hoek een terrasje waar volop de zon nog op schijnt. Ja lekker, een Radler in het zonnetje. Nog even genieten voordat het weer voorbij is vandaag. Ik heb nog een kleine vier kilometer te gaan voordat ik bij mijn overnachtingsplek ben. Deze ligt vlak langs de route en ook dicht bij het centrum van Leiden. Dus vanavond loop ik nog even terug voor een hapje eten. Het zal wel druk zijn in de stad. Hoor naast me op het terras dat ze vanavond de kroeg weer induiken. Het is natuurlijk de avond voor koningsdag. Vast groot feest.

Vanaf het terras gaat de route verder door Leiden. Via de Pieterkerk en de Burcht over diverse grachten.
Ik wist niet goed wat ik van Leiden moest verwachten maar wist zeker niet dat het zo'n mooie stad is. Net buiten de gracht die om het centrum ligt, slaap ik vannacht. Heb even kort kennis gemaakt met de gastvrouw Limin. Een heel aardige vrouw van Chinese afkomst. Ze gaat dit jaar nog naar Canada verhuizen dus als het aan haar ligt spreken we daar af met elkaar als wij op vakantie gaan naar Canada haha. Heel gastvrij. Ik spring snel even onder de douche voordat ik een hapje ga eten. Ik had helemaal niks mee hoeven te nemen want ook hier zijn handdoeken aanwezig en zelfs shampoo, douchegel en een föhn. Loop ik voor niks te sjouwen met al dat spul haha. Na een heerlijke douche dus weer een stukje Leiden in. Heb heerlijk gegeten bij restaurant Lot & de Walvis aan de passantenhaven met een echt ‘hemels toetje’ hmmmm. Om van weg te dromen. Daarna toch weer op tijd richting mijn kamer vertrokken. Met heerlijke gloeiende wangen ga ik nog heel even nagenieten van vandaag, misschien nog een paar bladzijden lezen maar dan gaan de luikjes op tijd dicht vandaag.

Marskramerpad dag 2