Marskramerpad dag 6 Hollandsche Rading - Amersfoort

En geslapen hebben we. Mark werd een keer wakker omdat hij onweer hoorde in de verte. Wij zijn hiervan gespaard gebleven en ook geen spatje regen gehad. Pas na acht uur werden we wakker en na een kopje koffie en thee te hebben gekregen van onze buurtjes hebben we de boel weer ingepakt en zijn vooraan op de camping op het wifiterrasje gaan zitten met onze eigen meegenomen broodjes. Vandaag begint onze dag een uur later doordat we zolang hebben geslapen maar ook vandaag is onze route weer vijf kilometer korter. Het blijkt een super mooie route te zijn. Doordat nu zo’n tachtig procent van de route beschut is hebben we geen last van de warmte vandaag. De dag staat in het teken van bos en zandduinen. De enige ‘maar’ vandaag is dat ik echt aan het worstelen ben met mijn rugzak. Deze heb ik nu al op verschillende manieren afgesteld maar nog steeds niet het goede kunnen vinden. Mark is vandaag op zijn Teva’s gaan lopen en hierdoor had hij geen druk meer op de enorme blaren op zijn kleine tenen.  

Op een hele korte stop na hebben we de eerste 13 kilometer gewoon heerlijk door kunnen wandelen en genoten van de natuur om ons heen. De zandduinen zijn prachtig en het licht op en neer klimmen en dalen is een heerlijke afwisseling na de alsmaar rechttoe rechtaan kilometers die we de dag ervoor hebben gelopen in de brandende zon. Eenmaal aangekomen in Soestduinen hebben we daar op een terrasje heerlijk gegeten. Wel moet je tijdens deze dag goed opletten want in het bos mis je soms zo een afslag. Dat is ons één keer gebeurd vandaag maar hebben de route na de volgende afslag weer op kunnen pakken.

Na Soestduinen lopen we voor de tweede keer langs een duingebied, alsof je vlak bij zij bent, heerlijk dit. Als we Amersfoort naderen lopen we langs we een heel stuk door een stukje bos langs de dierentuin heen en terwijl de geluiden van de wilde dieren ons in gedachten weer even terug brengen naar onze 4-daagse trekking in Zuid Afrika staan we hier ook ineens oog in oog met een wild dier... een eekhoorn die rustig de boom in klimt en ons van een afstandje zit te bekijken. Ja het hoeven natuurlijk niet altijd olifanten te zijn die je pad kruizen om tussen de 'wilde' dieren te lopen. Vandaag hebben we de route afgelegd met maar één stop en kwamen eind aan de middag aan op het station van Amersfoort waar de trein al op ons stond te wachten. Met een beetje spijt stap ik weer in de trein maar wat hebben we genoten van deze drie dagen buiten in de natuur ondanks de warmte, blaren en het wennen aan lopen met een nog zwaardere rugzak als de eerste drie dagen. In de trein terug heb ik de volgende routes alweer gepland in mijn agenda dus vrijdag 16 en zaterdag 17 juni ga ik weer op pad. En dan met gebruik van ‘Vrienden op de fiets’ voor de overnachting. Tot dan...

Marskramerpad dag 6

Marskramerpad dag 5 Kockengen - Hollandsche Rading

Midden in de nacht wordt ik maar één keer wakker en hoor wel duizend kikkers om ons heen brullen. We staan op een boeren camping waarbij elke tent aan een brede beek staat, dus overal om ons heen water en kikkers. Ik moet er wel om lachen en val al snel weer in slaap. 'S morgens worden we goed uitgerust wakker en na een snel en simpel ontbijtje voor de eerste vijf kilometer zwaaien we de rugzakken weer op de rug en vertrekken ook vandaag om half tien.
Vandaag is het al warm vanaf het moment dat we wakker werden en ook vandaag betekent dit de hele dag goed smeren. De route die voor ons ligt is voor 80% op open vlakte en met een voorspelling van boven de dertig graden, beloofd het een pittige dag te worden. We starten eerst met een kilometer lopen naar de plek waar ik gisteren de route heb verlaten. Direct daarna krijgen we een hele kleine omleiding omdat de dijk is afgezet en lopen we drie kilometer langs een parallelweg richting Breukelen. We gaan in Breukelen weer naar een supermarkt om eten in te slaan voor ons echte ontbijt en tussendoortjes voor die dag. Als we Breukelen weer uitlopen komen er weer een aantal oude auto’s aan. Er blijkt een toertocht te zijn waardoor we eerder ook al auto’s aan de kant van de weg zagen staan uit de negentiende eeuw. We vinden weer een lege steiger en besluiten daar maar te gaan brunchen. Heerlijk aan het water komen er tientallen plezierbootjes voorbij en krijgen we visite op de steiger van iemand die wat roeiers aan het coachen is. 

We blijven wel een uur zitten genieten daar aan de waterkant. Plakken Mark zijn blaren even goed af en gaan weer op pad. Niet ver daarna krijgen we ons enige stukje bos van die dag. Het pad is heel leuk maar smal en af en toe is er bijna geen pad te bekennen. Maar dit blijkt nog erger te zijn wanneer we aan het eind rechtsaf moeten slaan en verder lopen via een grasdijk. Het pad verdwijnt af en toe echt volledig en we ploeteren voort met onze blote benen door hoge grassen en bladeren dat lijkt op hoefblad. Na bijna een kilometer hier doorheen gewandeld te hebben zitten mijn benen onder de rode striemen. Maar als ik Mark zijn benen bekijk lijkt het alsof hij een allergische reactie heeft op iets waar we doorheen gelopen hebben. Zijn benen zijn vuurrood en dik geworden en jeuken flink. We blijven nog een stuk doorlopen en komen bij de Loosdrechts plassen. Het is hier super druk en we zoek een plekje in de schaduw. Schoenen uit en lekker tot boven de knieën het water in. Nog even lekker relaxen in de schaduw met een verkoelend ijsje voordat we weer op pad gaan. Op de kaart staat dat er een aantal kilometer verderop weer een koffieplek is dus besluiten daar heen te lopen.

Eenmaal aangekomen blijkt dit een achtertuin van iemand te zijn die daar een aantal picknicktafels neet gezet heeft met parasols en thermosflessen met koffie en thee. Erg leuk maar helaas ook met blinde vliegen. We blijven dus wel even rusten want dat is echt nodig met deze hitte, maar blijven niet te lang. Vandaag lopen we tot net iets voorbij Hollandsche Rading en hebben we een natuurcamping gevonden die aan de route licht. Maar voordat we daar zijn hebben we nog 6 kilometer te gaan. Vlak voor het plaatsje komen we langs een bungalowpark en besluiten daar ons langverwachte biertje te bestellen op het terras. Dan maar eens google bezoeken om te kijken of en waar we hier zo wat kunnen eten. We zien dat er een tentje zit, Peet Perron, echt een aanrader, vlak bij het spoor waar de vijfde etappe officieel eindigt. Na heerlijk genoten te hebben van ons welverdiende biertje lopen we 800 meter verder om daar te genieten van een zeker zo verdiend patatje. Als we Hollandsche Rading even later weer uitlopen wandelen we door een bos en komen na een half uurtje al bij onze camping uit. Onder het toeziend oog van onze buurtkinderen stond de tent weer supersnel overeind. En na de buren even gesproken te hebben over onze tentspullen, hoe het op de camping is is het tijd om al die viezigheid van de dag van ons af te spoelen. De buurtkindjes kletsten honderduit als Mark vast gaat douchen. Wanneer zij marshmallows gaan maken boven het vuur ga ik lekker even liggen relaxen met een boek. Wat heerlijk om dit zo te kunnen doen in ondanks de moordende warmte van vandaag mogen we blij zijn met dit weer. Dag twee sluiten we af met wat kleine blaartjes door de warmte, een flinke stijven rug maar met een heerlijk klein glaasje wijn. Morgen mogen we gelukkig nog een dag genieten buiten en ook vandaag is onze avond kort en vallen we al snel in slaap.

Marskramerpad dag 5

Marskramerpad dag 4 Rijnsaterwoude - Kockengen

Weer op weg maar nu met een rugzak van tien kilo en niet alleen deze keer.

Vandaag vertrek ik samen met Mark. En omdat we geen overnachting meer konden vinden en al jaren praten over trekking in de bergen en misschien wel met een tentje hebben we woensdagavond besloten om een dag later te gaan lopen en dan met trekkerstent. Dus donderdag, Hemelvaart, op naar Bever om flink in te slaan voor onze nieuwe avonturen. En nu... nu is het zes uur in de ochtend en gaan we op pad richting het station. Op Schiphol stappen we over op de bus en dan is het nog een half uurtje naar het startpunt van vandaag. Na beide op het knopje gedrukt te hebben rijdt de bus toch door. Met een verbaasd gezicht kijken we elkaar aan en drukken nog een keer en dan hoor ik pas een ping en zie het rode stop teken oplichten. Shit niet ver genoeg ingedrukt lijkt het wel, dat begint dan lekker. Dan maar bij de volgende halte eruit. En ja, op zo’n tachtig km weg waar we op reden is en paar minuten met de bus al een heel eind en dat loop je niet graag terug als je nog een dertig kilometer voor de boeg hebt. Dus over gestoken en tien minuten gewacht op de bus, weer terug naar ons startpunt.Al met al viel het nog mee en na ons even goed ingesmeerd te hebben tegen de zon starten we om half tien met onze route. Ik geniet direct weer van het idee drie hele dagen buiten op pad te kunnen zijn. Ben wel heel benieuwd hoe het Mark zal vergaan want zijn rugzak is nog vier kilo zwaarder dan die van mij en hij loopt dan wel hard maar zulke lange afstanden wandelen doet hij eigenlijk niet. En dan nu met het warme weer en zo’n rugzak op. Laten we het zo zeggen, dat raad ik eigenlijk niemand aan om te doen, maar goed, wij doen het toch en hebben er zin in. De route pakken we in Rijnsaterwoude op en lopen vandaag etappe 4 en bijna heel etappe 5. Dit omdat we niet eerder op de route een overnachtingsplek konden vinden. Het wordt al snel warm en ook merken we dat de rugzakken nog niet helemaal goed afgesteld zijn. Na een uurtje houden we onze eerste stop bij een kleine speeltuin waar we lekker in de schaduw kunnen zitten. Dit is al heel wat want wij zijn van die mensen die normaal met verstand op nul gewoon door banjeren met geen tot heel weinig pauze. Maar we willen nu genieten van de omgeving en ook dat gewicht op onze rug (niet te geloven dat we twee jaar geleden zelf altijd dat gewicht nog meedroegen) zorgt ervoor dat we toch wat vaker pauze inlassen. We verstellen de rugzakken en genieten van het nu nog koele fruit dat we meegenomen hebben. Na zo’n vijftien minuten gaan we weer verder.

We lopen een stuk over een dijk waar we meerdere hekken over klauteren. We lopen tussen de koeien en schapen door en wanneer we langs opnieuw langs een aantal koeien komen lijkt er een ons even te willen vertellen dat we op hun terrein zijn. De koe staat lekker rustig te grazen naast het pad en op het moment dat we eraan komen lopen kijkt ze ons aan en gaat uitdagend op het pad staan. Ook koeien met grote horens in de Pyreneeën zijn we al gewend dus we lopen rustig langs de koe heen die ons nog een tijdje na blijft kijken. Ik zie dat de lente nu echt in volle gang is. Daar waar vorige maand alleen de ganzen jongen hadden wemelt het nu van de jonge watervogels om ons heen. Jonge futen zien we bij ons in het oosten eigenlijk nooit en hier bekijken we ze van heel dichtbij met hun gestreepte nek en hoofdjes met twee rode vlekken. Na mate het later wordt, wordt het ook steeds warmer. We lopen ook veel op open plekken waar weinig schaduw is. Gelukkig waait er af en toe een lekkere wind. Mark heeft wel een blaar op zijn teen gekregen en merkt tegen het eind van de dag toch dat de vele kilometers zijn tol eisen. Ons tempo zakt in en als we langs een kleine stijger komen gooien we onze rugzakken af, schoenen uit en laten we onze voeten zakken in het koude water. Oh wat genieten is dat zeg.

De camping waar we heen lopen is nu nog zo’n 2,5 kilometer lopen en Mark gaat rechtstreeks om zijn lichaam en voeten vast wat rust te gunnen. Ik loop het pad nog een stuk verder om in Kockengen naar de supermarkt te kunnen en wat te eten en drinken te halen voor ons. Na 35 kilometer gelopen te hebben kom ook ik aan op de camping. En die extra kilo’s in de rugzak aan het eind van zo’n dag pfff. Maar ik ben er en we gaan voor het eerst ons net aangeschafte tentje opzetten. Ook op deze camping was er eigenlijk geen plek meer maar mochten we ons tentje op zetten tussen de brede beek en het douchegebouwtje. In een mum van tijd hadden we de tent staan en onze luchtbedden opgepompt met onze pompzak. Wat een uitvinding. Mark is ondertussen een beetje bij gekomen maar heeft wel kleine blaartjes op beide voeten. Morgen staat er een vierentwintig kilometer op het programma dus al met al wel 8 kilometer minder voor hem dan vandaag. Eerst maar eens even lekker fris douchen, eten en na een korte avond vallen we beide in slaap.

Marskramerpad dag 4