Marskramerpad dag 15 Scheveningen - Bad Bentheim

Vanmorgen hebben we bij mij thuis afgesproken en worden we naar ons startpunt gereden. Omdat we gister al een stukje verder gelopen hebben is de route voor vandaag iets korter geworden. We lopen vandaag van Ambt Delden naar Hertme en er staan ons dus nu 16 kilometers te wachten. Een mooie afstand waar we een hele dag de tijd voor hebben. Het tempo ligt iets lager vandaag en ik geniet ook weer vollop van de natuur om mij heen. Mijn verwachting van dit stuk route was niet erg hoog gespannen. Ik verwachte eigenlijk een knap saai stuk na de verhalen van anderen te hebben gehoord over de eerste etappes vanaf Bad Bentheim gezien. Dat is mij en ons moet ik zeggen honderd procent meegevallen. Aangezien dit echt in onze achtertuin is ken ik een groot gedeelte van de route al wel. Zeker in het Twickelse bos zijn er nog maar weinig paadje die ik niet ken, maar het blijft een super mooi gebied. We lopen langs de Noordmolen heen en na nog een aantal kilometers komen we bij de koffiekraam als we de Umfassungsweg kruizen. We drinken hier een kopje koffie. Er komt een auto aanrijden en die blijft iets verderop staan. De man in de auto kijkt om zich heen en draait zijn raampje open. Hij blijkt zijn hond kwijt te zijn. We geven hem aan naar hem uit te kijken als we weer verder lopen en hij rijdt weer weg. Verderop komen we hem weer tegen en nog weer een kwartier later rijdt hij langs ons heen om te vertellen dat hij de hond gelukkig toch weer gevonden heeft. Blij toe want je bent daar toch steeds mee bezig als je dan verder wandelt. We wandelen een stuk evenwijdig aan de snelweg en gaan verder onder de snelweg door naar Borne.

Onderweg worden de diverse aanwijsbordjes besproken. Een van de wandelaars loopt nog niet erg lang en er wordt uitgelegd hoe dit allemaal in zijn werk gaat.  Zo leer je toch elke dag weer wat bij haha. Aan de andere kant zijn we daarom niet goed genoeg aan het opletten waardoor we een afslag missen. Wanneer we er achter komen en de kaart bekeken hebben besluiten we toch maar even terug te lopen om de route weer op te pakken. We lopen nu een stuk evenwijdig aan de snelweg en een beek. Even verderop gaan we weer door een klaphek. Dan zien we een tunneltje onder een weg door waar we onderdoor moeten. Gekscherend zeg ik dat het wel heel vervelend zou zijn wanneer we daar nu weer van die wilde koeien zullen treffen. Als we verder lopen moeten we dus flink lachen wanneer er een paard in de tunnel blijkt te staan. Tja en nu. We gaan eerst de weg over maar zien geen mogelijkheid het terrein weer op te komen dus toch maar weer terug naar beneden en kijken of we het paard eruit kunnen krijgen.

Ik doe mijn best maar het beestje komt de tunnel niet uit. Er komt er nog een bij en die loopt wel achter mij aan en daarna door naar de anders twee. Veel hilariteit als we ons omdraaien en ineens 4 paarden in de tunnel zien staan net op het moment dat het vijfde paard wel erg dicht bij een van de wandelaars komt die niet zo gek op paarden is. Ik pies bijna in mijn broek van het lachen. Dan toch nog maar eens kijken of we via de weg kunnen, maar gelukkig komt onze redder in nood er al aan. De eigenaar van de paarden heeft ons al even zien worstelen met de paarden en zorgt ervoor dat de vier paarden uit de tunnel gaan. De eigenwijze vijfde sluit de rij achter mij wanneer wij achter de eigenaar aan door de tunnel lopen. Ja je maakt nog eens wat mee als je te voet door Nederland wandelt haha. Een van onze fotografen is er niet vandaag dus we doen zelf hard ons best om ook zulke mooie foto's te maken. Ons tempo zakt daardoor wel een beetje in maar we hebben wel veel lol en daar gaat het om. We besluiten verderop bij een bankje onze tweede stop te houden. Vandaag had ik al gezien dat we geen koffiepauze tegen zouden komen verder, dus heb ik warm water en koffie en thee meegenomen. We zijn nu vlak bij Zenderen en wanneer we na onze pauze verder lopen komen we langs het klooster uit. Deze is open dus we nemen even een kijkje en kunnen de gebedsruimte in. Er wordt een kaarsje aangestoken voordat we weer verder wandelen.

In dit gedeelte van het Klooster zaten de nonnen vroeger. Het klooster aan de overkant van de weg is voor de paters. Onder de weg door blijkt een tunnel te zijn die de twee met elkaar verbinden. Nooit geweten maar toch erg leuk. We lopen nu langs Zenderen heen en achter Borne langs richting Hertme. Na nog een heel mooi stuk langs een beek gelopen te hebben besluiten we de route heel iets eerder te stoppen aangezien een van de wandelaars hier vlakbij woont en we daar de dag afsluiten en meet drankje. vier dagen wandelen zitten er alweer op en al is het weer heel anders dan alleen lopen of samen met mijn man, wat heb ik weer genoten. Op naar de laatste 2 etappes volgende maand. Ook dan loop ik weer samen met een heel aantal deelnemers van de Wandelschool. En aan de plannen voor het vervolg volgend jaar in Duitsland wordt alweer hard aan gewerkt. En ook die hoef ik volgens mij niet alleen te lopen als ik dat zo om mij heen hoorde de afgelopen dagen. Wat heerlijk dat ik dit gewoon kan doen met al die geweldige wandelvriendinnen!!